م4

مغناطیس

مغناطیس یا مگناتیسم واژه‌ای است که برای نشان دادن پاسخ میکروسکوپی ماده به میدان مغناطیسی بکار می‌رود؛ و فاز مغناطیسی ماده را نسبت به این پاسخ دسته‌بندی می‌نماید[موادی که خاصیت آهنربایی دارند و میتوانند جذب آهنربا شوند و یا خودشان آهنربا شوند مواد مغناطیسی هستند و خاصیت مغناطیسی دارند] . برای نمونه شناخته‌شده‌ترین فاز مغناطیس فرو مغناطیس است که در آن ماده میدان پایدار مغناطیسی را در خود ایجاد می‌کند[در فرومغناطیس های سخت]. نیکل ، کروم ، آهن ، گادولینیوم و آلیاژ هایشام ازین دسته‌اند. البته همهٔ مواد پاسخی در برابر میدان مغناطیسی ار خود نشان می‌دهند. برخی مانند پارامغناطیس جذب میدان می‌شوند و برخی دیگر مانند دیامغناطیس از میدان رانده می‌شوند. برخی دیگر هم رفتارهای پیچیده‌تری دارند. اثر میدان بر برخی مواد قابل چشم‌پوشی است که آن‌ها را نامغناطیس می‌نامند. آلومینیوم، مس، آب و گاز‌ها ازین دسته‌اند. یک ماده می‌تواند چندین حالت مغناطیسی را دارا باشد زیرا دما، فشار و شدت میدان بر حالت مغناطیسی تأثیرگذار خواهد بود. فرو مغناطیس ها به دو دسته سخت و نرم تقسیم میشوند: [فرومغناطیس های نرم]: موادِ مغناطیسی هستند که با قرار گرفتن در میدان مغناطیسی سریع آهنربا شده و در کنار آن سریع نیز این خاصیت را از دست میدهند. [فرومغناطیس های سخت]:موادِ مغناطیسی هستند که با قرار گرفتن در میدان مغناطیسی دیر آهنربا شده و در کنار آن دیر هم این خاصیت را از دست میدهند.